Зиндаги
Зиндагӣ як ёри беминнат бувад,
Зиндагӣ ҳам давлату савлат бувад.
Гоҳ бихандонад, гаҳе гирён кунад,
Зиндагӣ шоҳзодаи қисмат бувад.
Қисмату тақдир, бахту орзу,
Ҳам муҳаббат, ишқ бо ёри накӯ,
Ҳам ғаму дард, ҳаҷри ёри беқарор,
Дар раҳи ёр бо ду чашми чор-чор.
Ин ҳама дилвопасии зиндагӣ,
Кард маро ҳар лаҳза бо ғам ҳамнишин.
Гоҳ маро бо шоди болу пар бидод,
Гоҳ баробар кард бо хоки замин.
Зиндагӣ ин ҳамнишин бо ёри хуб,
Зиндагӣ сарчашмаи шеъру суруд.
Зиндагӣ ҳарчанд душвор аст вале,
Мешавад афсонаи буду набуд.
Пас ба қадри зиндагӣ бояд расид,
Аз пайи ҳар шодиҳош бояд давид.
Душвор ҳам бошад, андар роҳи он,
Ҳам таҳаммул кард, гарчанд дард кашид.
Создано на конструкторе сайтов Okis при поддержке Flexsmm - накрутка подписчиков в ютуб