Дар хомӯши бесадо хоҳам гирист
Мо дигар бо ҳам барои гуфтугӯ,
Зери боме ҳеҷ наоем рӯ ба рӯ.
Боди саҳрои бибурд ишқи маро,
Кард маро ӯ бо ғаму дард рӯ ба рӯ.
Бодбони ишқи ман шуд беқарор,
Рафт фурӯ бо дил ба даҳри беканор.
Шодиҳоям бурд зи ман ӯ гиря дод,
Аз чи нолам хостааст парвардигор.
Рӯйи дунё як нафас бар ман ҳаром,
Бе тую бе ишқи поки ин дилам.
Зиндаги даргири қисмат кард маро,
Бо ҳамон қалби пури беҳосилам.
Ман гирифтам тасмими ин қалби худ,
Дар хомӯши бесадо хоҳам гирист.
Будану нобуданам дар ин замон,
Бе вафою меҳр гаштам пурсиришт.
Кулвори ғам маро бар худ кашид,
Мурд қалбам гӯиё пеш аз аҷал.
Кафтари иқбол зи боми ман бихест,
Бурд тамоми шуди ман пеши аҷал.
Ошиқи танҳои мегардам дигар,
Ӯ ки ёри меҳрубоне ҳаст-ҳаст,
Дар хомӯши бесадо хоҳам гирист,
Роҳи мақсудам, ки ҳоле ҳаст-ҳаст!!!
Создано на конструкторе сайтов Okis при поддержке Flexsmm - вк накрутка