Меню

Дили бечора

Эй дили бечораи ман, ки туро дармон шавад,
Бо ҳама дарду аламҳот, ки туро пазмон шавад.
Ҳастии ту дард-дарду нест хушҳолӣ дар он,
Баъди маргат, ки барот ҳар лаҳзаҳо гирён шавад.
Ашки чашмонат қатор аст, нест шодие дар он,
Соғари ишқи туро, ки ҳар замон ҷӯён шавад.
Ҳориҳои даҳр бисӯхт, ҳар лаҳза ҷисму пайкарат,
Дар самои торикат, ки ахтари рахшон шавад.
Ханда нест баъди сари ту дар самои хонадон,
Душманат аз ҳоли зорат бехуди хандон шавад.
Ҳар ҳақиқат хоҳ талху хоҳ ширин рост гӯ,
Ҳар каломи ростиро, аз барот пазмон шавад.
Интизор ҳар лаҳза аз ғам гуфт, бо дарди зиёд,
Баъди маргаш ғам фақат дар огӯшаш пинҳон шавад.