Меню

Ҳуҷ чиз боқи намонд

Дар замири ман, ба ҷуз ишқ ҳеҷ чиз боқи намонд,
Ҷуз вафою ғамгусорӣ, ҳеҷ чиз боқи намонд.
Ашкҳоям қатраи борон бишуд, рӯйи замин,
Аз барои ғам бихӯрдан, ашки ғам боқи намонд.
Ин дилам дар оинаш, ҷуз ишқ ҳеҷ чизро надид,
Меҳрубониҳои дигар аз дилам ботил намонд.
Хоб кардам, бо умеди ишқ ман, ки ҳар замон,
Хоби шаб ҳам, аз ғами ман лаҳзае ғофил намонд.
Сӯзиши дард пайкарамро сӯхт рафт, дар як замон,
Дар сафи шеъри тарам, ҷуз оҳу гил чизе намонд.
Сӯҳбати ёри азизи хешро пазмон шудам,
Дар ду чашмам, ҷуз нигоҳи ёр чизе боқи намонд.
Ташнаи овози ёр гардам, агар ҳар лаҳзае,
Ҷуз суханҳои муҳаббатбори ёр, чизе намонд.
Чашмҳоям хира мегарданд, гоҳ аз дарди сар,
Чашмаи илҳоми ман, чуз шеър ёдгоре намонд.